Maar liefst 85 cliënten, mantelzorgers, vrijwilligers, zorgprofessionals, ambtenaren en bestuurders troffen elkaar maandagochtend 30 mei om 08.00 uur in de Koppeling voor een ontbijt, een goed gesprek over de zorg in Zeist en een gedicht van stadsdichter Henjo Hekman. Sinds begin 2015 is er veel veranderd in de jeugdhulp, WMO en rond werk en inkomen. Het Zorg ontbijt was bedoeld om samen te kijken hoe de veranderingen in de praktijk uitpakken, wat goed gaat en wat beter kan.
Rond elf ontbijttafels spraken de betrokkenen met elkaar over hun ervaringen. Het leverde aandachtspunten op als:
• Als een cliënt een eigen bijdrage moet betalen voor een bepaalde activiteit of ondersteuning, maak dan al bij de eerste gesprekken duidelijk hoe hoog die bijdrage wordt, zodat men weet waar men aan begint.
• Hou er rekening mee dat digitale communicatiemiddelen niet voor iedereen geschikt zijn. Communiceer ook op andere manieren.
• Investeer in het sportaanbod voor mensen die blind of slechtziend zijn.
De gesprekken verliepen in een opbouwende, prettige sfeer. Ook zaken die al ‘gewoon goed’ lopen, werden gedeeld. Enkele deelnemers aan ‘MEEdoen in Zeist’ bijvoorbeeld, lieten weten dat ze het heel fijn vinden om via ‘MEEdoen’ actief in de samenleving te kunnen deelnemen.
De kersverse stadsdichter Henjo Hekman had voor de gelegenheid een passend gedicht geschreven en droeg dit voor. Wethouder Marcel Fluitman sloot de bijeenkomst af: “We hebben veel gehoord waar we mee aan de slag kunnen. En ik zeg met nadruk ‘we’, want we moeten het samen doen: gemeente, zorgleveranciers, CJG, vrijwilligers, mantelzorgers, cliënten… Laten we elkaar blijven vasthouden.
Hoe ik langzaam een mantel aantrek
Ter gelegenheid van het zorg-ontbijt op 30 mei 2016
met cliënten, vrijwilligers en professionals in de Zorg.
ik kom op de koffie
ik kom een keertje extra langs
ik kom nog vaker
ik zeg: zal ik de koffie zetten?
dan neem ik ook de koekjes mee
en begin wat op te ruimen
ik ga de was doen
en ik krijg een pinpas in beheer…
ik wil overleggen – vooral met anderen:
hoe moet ik verder?
wie doet wat?
toch worden ook verdeelde taken zwaarder
en komt er een kastje naast de voordeur
met een code
voor de sleutel
voor de zorg
het is niet genoeg –
ook buiten rooster
blijkt een heup te kunnen breken
en wat doe ik dan:
blijf ik slapen?
heb ik wel genoeg vakantiedagen?
zo wordt een kleine vraag
– hoever zorg ik? –
steeds groter:
hoeveel mantel kan ik dragen?
/ Henjo Hekman, Stadsdichter Zeist
Bron: Persbericht gemeente Zeist
